Sesje poniedziałkowe na rynkach amerykańskich skończyły się solidarnymi zwyżkami najważniejszych indeksów. DJIA wzrósł o 0,47 procent przy zwyżce Nasdaqa Composite o 0,52 procent, gdy szeroki S&P500 zyskał 0,64 procent. Relatywnie lepiej poradził sobie indeks Russell 2000 grupujący spółki o najmniejszej kapitalizacji, który zyskał 1,16 procent, co sygnalizuje, iż inwestorzy operowali z większym apetytem na ryzyko.

Patrząc na zachowanie indeksów trudno jednak nie odnotować niskich wolumenów i skromnej w sumie zmienności, która zaowocowała dość płaskimi przebiegami głównych średnich. W przypadku szerokiego S&P500 sesja sprowadziła się do porannego wzrostu i zamknięcia na poziomie, który został osiągnięty w pierwszej fazie rozdania. W praktyce można było mówić o stosunkowo spokojnym handlu, który charakteryzowała świąteczna aktywności.

Z perspektywy rynków europejskich rozdania amerykańskie można uznać za zakończone bez niespodzianek. Wspomniany wyżej S&P500 finiszował na poziomie 6878 pkt., gdy w czasie zamykania sesji przez większość rynków europejskich wartość średniej wynosiła około 6870 pkt. W przypadku najdłużej notowanego DAX-a różnica jest jeszcze mniejsza. Nocne notowania futures nie przynoszą nowych treści i kontrakt na S&P500 jest grany na poziomach obserwowanych przed 12 godzinami. 

W zarysowanym układzie sił od rynków europejskich można oczekiwać stosunkowo spokojnego otwarcia i sesji, które będą zagrane w świątecznym kontekście. Wyciszenie ułatwi fakt, iż na części rynków – w tym niemieckim i polskim – wtorek przyniesie ostatnie sesje tygodnia, po których giełdy pozostaną zamknięte do poniedziałku. Również Wall Street otworzy się jutro na sesje skrócone o trzy godziny.

W zarysowanym układzie sił inwestorzy mogą chcieć schować się w najłatwiejszych do grania scenariuszach konsolidacyjnych. Warto jednak pamiętać, iż rynki wchodzą właśnie w okres uznawany za czas rajdu Świętego Mikołaja. W efekcie, na rynkach może pojawić presja wzrostowa, która nie ma żadnego związku z fundamentami, a raczej z nadziejami, iż dobry rok przejdzie w poprawne otwarcie kolejnego, co jest znane jako inna anomalia kalendarzowa – efekt stycznia. 

Na polu makro wtorek będzie dniem spotkania rynków z zestawem danych z USA, z których część będzie raportami historycznymi. Dane obejmą publikacje z okresu, gdy USA działały w kontekście zamrożenia administracji federalnej, więc należałoby oczekiwać jakiegoś dystansu inwestorów do danych np. z października. Fakty są jednak takie, iż inwestorzy muszą odpowiadać na każdy raport, więc warto oczekiwać jakiegoś ruchy, gdy na rynkach pojawią się np. odczyty dynamiki PKB.

W zarysowanym układzie sił GPW jawi się skazana na powielanie ruchów otoczenia, ale wczorajsza sesja pokazała, iż rynek próbuje szukać swojej ścieżki i zakończyć rok na rekordach hossy (WIG20) i ATH (WIG). Technicznie patrząc indeksy są też w grze o spotkania z psychologicznymi barierami, 120000 pkt. w przypadku WIG i 3200 pkt. w przypadku WIG20. Niemniej, sesja poniedziałkowa pokazała też, iż zwyżki grane są przy skromnych wolumenach. 

Ostatni element oznacza, iż stale warto zakładać, iż wiarygodny technicznie handel może wrócić dopiero w styczniu, gdy rynek wyjdzie z cyklu świątecznych przerw, które powodują, iż w okresie 22 grudnia-6 stycznia GPW ma do zagrania ledwie sześć sesji w szesnaście dni. W zarysowanym układzie warto też liczyć się z dawką szumu technicznego i przesunięciami, które nie muszą przełożyć się na kondycje rynku na pierwszych sesjach nowego roku.