Sesje wtorkowe na rynkach amerykańskich skończyły się mocnym spadkiem DJIA o 0,62 procent, gdy S&P500 stracił 0,24 procent. Lepiej poradził sobie Nasdaq Composite, który zyskał 0,23 procent. Relatywnie lepsza postawa indeksu zdominowanego przez spółki technologiczne była pochodną ożywienia popytu w sektorze, który przeceniał się na w ostatnich tygodniach, gdy DJIA szukał zwyżek. Inaczej mówiąc, Wall Street odwróciła wczoraj – przynajmniej częściowo – układ sił, w którym hossa poszerzała się na cały rynek kosztem sektora technologicznego.

Patrząc jednak na przebiegi intra głównych średnich trudno dostrzec coś więcej niż konsolidację Nasdaqa Composite po trzech dniach przeceny. Również szeroki S&P500 ledwie skonsolidował się po dwóch sesjach dominacji podaży, gdy DJIA kontynuował korektę fali wzrostowej, która trwała od drugiej połowy listopada i była efektem rotacji kapitałów ze spółek technologicznych i mody na inwestowanie w sztuczną inteligencję w stronę innych sektorów rynkowych oraz przekonania o lepszej postawie całego rynku w 2026 roku.

Z perspektywy rynków europejskich sesje amerykańskie można uznać za zakończone bez niespodzianek i sygnałem, iż inwestorzy na Wall Street nie potrafili jednoznacznie zinterpretować opublikowanych wczoraj danych z rynku pracy za październik i listopad oraz rewizji liczby miejsc pracy za sierpień i wrzesień. W istocie, dane raczej zamgliły obraz kondycji rynku pracy, gdyż same odczyty miały w sobie dużą dawkę szumu związanego z przymusem szacowania wyniku przy ograniczonej liczbie danych szczątkowych dostępnych do analizy.  

Noc nie przyniosła poważniejszych zmian. Kontrakty na S&P500 i Nasdaqa 100 grane są kosmetycznymi spadkami, co owocuje skromnymi zmianami futures na indeksy europejskie. Niemniej, trzeba pamiętać, iż Europa posilała się ostatnio rotacją kapitałów z sektora technologicznego na szeroki rynek w USA, więc wczorajsze cofnięcie DJIA musi być traktowane jako ostrzeżenie, iż również rynki regionu mogą przedłużać korekty ostatnich fal wzrostowych zbudowanych właśnie na uwolnionych kapitałach z sektora technologicznego.

Na polu makro środa będzie dniem spotkania rynków z odczytami inflacji na poziomie konsumentów w Europie. Godny odnotowania będzie też indeks Ifo w Niemczech, gdy w USA na plan pierwszy wybiją się wystąpienia przedstawicieli Fed. Nie ma jednak wątpliwości, iż inwestorzy będą czekali już na czwartek, który ma przynieść opóźnione przez zamrożenie rządu w USA odczyty inflacji. Publikacja CPI i CPI-Core będzie kolejną zmienną – obok wczorajszych danych z rynku pracy w USA –  która pozwoli rynkom szacować politykę Fed w I kwartale 2026 roku i zapewne wpłynie na kondycję dolara.

Ostatni element jawi się jako ważny dla GPW, która posilała się ostatnio słabszym dolarem i mocniejszym złotym, co owocowało też relatywną siłą WIG20 wobec otoczenia. W przeciwieństwie do sesji wczorajszej, która przyniosła korektę ostatniej siły WIG20, dzisiejszy poranek zostanie zagrany w kontekście odbicia na rynku surowcowym. We wtorek, jedną z najsłabszych spółek na rynku było Orlen, który jest ważny dla kondycji WIG20. Niestety, poranek przynosi też umocnienie dolara, co owocuje osłabieniem złotego.

Technicznie patrząc WIG20 stanie do gry po sesji, która zakończyła się spadkiem indeksu, ale przecena nie przyniosła strat popytu. WIG20 utrzymał wybicie nad opory w rejonie 3067 pkt., gdzie zalegało górne ograniczenie kilkutygodniowej konsolidacji. Niemniej, układ świecowy ostrzega przed możliwością skorygowania ostatniej fali wzrostowej. Niezależnie, bez spadku WIG20 pod połamane ostatnio opory w rejonie 3067 pkt. popyt zachowa przewagę techniczną. Czytając wykres WIG20 nie warto zapominać, iż rynek operuje w cieniu rozliczenia grudniowej serii kontraktów terminowych, co musi owocować dawką szumu technicznego.