Wykresy świecowe zostały spopularyzowane na zachodzie w latach osiemdziesiątych XX wieku, po ukazaniu się angielskiej wersji książki autorstwa tradera i szefa National Commodity Trading Industry Associations - Seiki Shimizu. To właśnie książka Shimizu stała się podstawowym źródłem budowy świec i formacji dla późniejszych popularyzatorów tej metody – Steve’a Nisona i Grega Morrisa.
Nazwa „świece” pochodzi od wyglądu japońskiej świecy, która z obu stron posiada knot tak jak podstawowy wygląd jednej świecy, reprezentujący dzień notowań (może to być również ujęcie godzinowe, tygodniowe lub inne).
Pojedyncza świeca składa się z trzech elementów – cienia górnego (uwakage) oraz dolnego (shitakage) i korpusu (jittai). Korpus świecy wyznaczony jest przez ceny otwarcia i zamknięcia. Na ich podstawie rysuje się prostokąt, który w zależności od tego, czy cena otwarcia była wyższa, czy też niższa od ceny zamknięcia, ma różny kolor. Jeśli kurs zamknięcia jest wyższy, co oznacza, że podczas sesji mieliśmy do czynienia ze wzrostami, świeca jest biała. Gdy podczas sesji nastąpił spadek, czyli cena zamknięcia znajduje się poniżej ceny otwarcia – korpus świecy jest czarny.
Tradycyjnie Japończycy używali koloru czarnego i czerwonego, jednak w tej chwili stosuje się najczęściej czerń i biel lub przyjmuje, że świeca wypełniona kolorem jest świecą spadkową (cena zamknięcia poniżej ceny otwarcia), zaś świeca niewypełniona – wzrostową (cena zamknięcia powyżej otwarcia).
W zależności od wyglądu świecy, czyli jej korpusy oraz cieni, noszą one różne nazwy i często zapowiadają różnego rodzaju wydarzenia rynkowe. Oprócz tego, świece przyjęło oceniać się w grupach złożonych z dwu, trzech lub więcej świec zwanych formacjami.
Rodzaje świec
Formacje te podobnie jak w klasycznej analizie technicznej mogą zapowiadać dalszą kontynuację trendu lub jej zmianę.
Szczegółowy opis świec, ich rodzajów i charakterystyki można znaleźć w aplikacji udostępnianej na stronach BOSSA
Podstawowy i uproszczony podział można znaleźć pod poniższymi linkami:
Na rynku Polskim badania nad efektywnością formacji prowadzi Jerzy Lempart, który jest współautorem książki „Leksykon formacji świecowych”.
Niniejszy materiał, przygotowany przez DM BOŚ S.A. ma charakter wyłącznie informacyjny, prezentowany jest w celach edukacyjnych i nie stanowi porady prawnej oraz nie jest rekomendacją osobistą w ramach świadczenia usługi doradztwa inwestycyjnego zgodnie z przepisami prawa. DM BOŚ S.A. nie udziela gwarancji dokładności, aktualności, oraz kompletności niniejszych informacji. Zaleca się przeprowadzenie we własnym zakresie niezależnego przeglądu informacji z niniejszego materiału.